Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Daucus carota subsp. maritimus & Chelidonium majus

fotò
fotò
Girouio

Daucus carota subsp. maritimus

Apiaceae Umbelliferae

Àutri noum : Pastenargo-fèro, Pastenargo-bastardo, Pastenargo-sóuvajo, Caroto-bastardo, Pastenajo.

Noms en français : Carotte maritime, Carotte sauvage.

Descripcioun :
Aquesto girouio trachis dins li tepiero sablouso en ribo de mar. Se destrìo dóu tipe, la subsp. carota pèr sa taio mai pichoto, emai sis oumbello que soun pas pu grando que 5 cm. La flour dóu cèntre èi pas nimai roujinasso eici e li fueio de la cambo soun primo. Compara adounc emé lis àutri subsp. de pastenargo (çai-souto).

Usanço :
A li mémis usanço que la girouio subsp. carota.

Port : Erbo
Taio : 30 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Daucus
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero

Liò : Sablo - Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Daucus carota subsp. maritimus (Lam.) Batt., 1889

fotò
fotò
Erbo-de-santo-Claro

Chelidonium majus

Papaveraceae

Àutri noum : Clareto, Erbo-d'esclaire, Dindouliero, Saladuegno, Celidòni.

Noms en français : Chélidoine, Éclaire.

Descripcioun :
L'erbo-de-santo-Claro, trachis dins li escoumbre e li relarg umide. Flouris pulèu d'ouro, pièi li fru soun alounga (2 à 4 cm), un pau torso e boussela.

Usanço :
Desempièi l'Antiqueta, s'èi toujour pensa que sougnavo la visto e meme la dounavo tournamai is avugle ; d'aqui tóuti li noum en raport emé lou vèire : erbo-d'esclaire, erbo-dóu-vèire... Pièi, emé lou principe di signaturo de Paracelse (siècle XVIe), s'èi pensa que sougnavo li proublèmo de bilo (la sèbo a la memo coulour que la bilo) e de fege. Sèmblo subretout bono pèr sougna la pèu e li berrugo (erbo-dei-barrugo, Fourcauquié). Aro s'utiliso peréu coume antispasmoudico e sedativo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chelidonium
Famiho : Papaveraceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Muraio - Proche d'aigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Chelidonium majus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
R
CC
CC
CC
CC
CC
C

Daucus carota subsp. maritimus & Chelidonium majus

ges
CC
ges
C
C
ges
R
ges

Coumpara Girouio emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-santo-Claro emé uno autro planto

fotò